Pianki PIR/PUR) mają bardzo dobre właściwości termiczne i korzystną wartość współczynnika przewodzenia ciepła. Są lekkie, a także odporne chemicznie i biologicznie.
Sztywne pianki poliuretanowe tworzą silnie usieciowaną strukturę drobnych zamkniętych komórek zawierających czynnik spieniający.
Piana wielokrotnie zwiększa swoją objętość, wypełniając przestrzenie, które chcemy uszczelnić, a jednocześnie tworzy barierę termiczną i wzmocnia całą strukturę.
Właściwości pianek PIR/PUR:
- dobra izolacyjność termiczna – przy gęstości 40 kg/m3 tylko 4% objętości stanowi ciało stałe – 96% to gaz decydujący o parametrach izolacyjnych, współczynnik przewodzenia ciepła może wynosić poniżej 0,020 W/(m·K),
- materiał ma niską gęstość i jest lekki, co zmniejsza koszty transportu i ułatwia montaż,
- duża wytrzymałość mechaniczna na ściskanie, ścinanie czy rozrywanie,
- kompatybilność z większością materiałów stosowanych w budownictwie,
- możliwość natrysku w miejscu stosowania,
- bardzo dobrze przylegają do większością materiałów budowlanych,
- niska chłonność wody i przenikalność pary wodnej,
- odporność na grzyby, pleśnie oraz warunki niesprzyjające gryzoniom i owadom,
- odporność chemiczna na rozcieńczone ciecze alkaliczne i kwaśne oraz większość rozpuszczalników organicznych,
- odporność ogniowa – nowoczesne poliuretany mają podwyższone parametry ogniowe.
Pianki PIR/PUR w budownictwie
Pianki PUR/PIR mają szerokie zastosowanie w budownictwie jako materiał izolacyjny.
Przeczytaj też: Dlaczego warto ocieplić dom?
Wykorzystywane jako izolacje techniczne swoim kształtem dostosowują się do izolowanego elementu (np. rur, zbiorników, urządzeń).
W formie natrysku wykonywanego w miejscu stosowania są używane do izolacji dachów, ścian, stropów, posadzek – sprawdzą się na powierzchniach o skomplikowanych kształtach oraz w trudno dostępnych miejscach.
Wyroby z pianki PUR/PIR mogą też mieć formę płyt w okładzinach elastycznych (np. papier zwykły, kompozytowy, bituminizowany, laminat kompozytowy lub paroizolacyjny, folia aluminiowa, włókno mineralne, szklane lub bitumizowane itp.), którymi izoluje się dachy, ściany, posadzki, sufity podwieszane, fundamenty itp.
Systemy natryskowe
Pianki natryskowe to dwukomponentowe systemy poliuretanowe (poliol i izocyjanian), formułowane w celu uzyskania pianek o strukturach:
- zamkniętych komórek – sztywne pianki stanowiące izolacje termiczne,
- otwartych komórek – półsztywne pianki stanowiące izolacje akustyczne i termiczne do aplikacji metodą in-situ (wykonywane na miejscu).
Natrysk materiału jest mniej pracochłonny od innych technologii izolacyjnych, pozwala też całkowicie wyeliminować mostki cieplne.
Komponenty pianek zamkniętokomórkowych zawierają autoryzowane ekologiczne środki spieniające (HFCs), które nie niszczą warstwy ozonowej Ziemi, a jednocześnie zapewniają bardzo dobrą izolację cieplną.
Komponenty pianek otwartokomórkowych są lekkie, mają także bardzo dobre parametry tłumienia dźwięków uderzeniowych oraz fal akustycznych w zakresie częstotliwości słyszalnych. Izolacyjność termiczna jest na poziomie tradycyjnych materiałów izolacyjnych.
Komponenty natryskowych pianek poliuretanowych są aplikowane poprzez natryskiwanie na izolowaną powierzchnię przy użyciu wysokociśnieniowych urządzeń dozujących w stosunku 1:1 (objętościowo). Wydajność urządzeń dozujących musi być dostosowana do wykonywanych prac. Aplikacje można prowadzić na przegrodach budowlanych od wewnątrz oraz na zewnątrz pod warunkiem zabezpieczenia pianek przed oddziaływaniem promieni UV powłokami ochronnymi.
Jak nanosić pianki?
Przed natryskiem pianki dana powierzchnia musi być odpowiednio przygotowana, aby uzyskać pożądaną przyczepność materiału do podłoża. Powinna być czysta, sucha oraz wolna od kurzu i pyłu.
Grubość jednej warstwy jest kontrolowana poprzez dobór odpowiedniej dyszy, szybkości aplikacji i powinna mieścić się w przedziale pomiędzy 10 a 30 mm dla pianek zamkniętokomórkowych oraz w zakresie 20-200 mm (w pojedynczym przejściu) dla systemów otwartokomórkowych.
Warto wiedzieć, że jakość pianki jest lepsza, gdy kolejne warstwy mają podobną grubość. Jedna warstwa nie powinna przekraczać grubości 30 mm z uwagi na problemy wydzielania ciepła podczas reakcji spieniania dla pianek zamkniętokomórkowych.
Opracowano na podstawie materiałów Polskiego Związku Producentów i Przetwórców Izolacji Poliuretanowych PUR i PIR “SIPUR”
