Historia rozwoju systemów ocieplania budynków sięga pierwszej polowy XX w. Dynamiczny rozwój przetwórstwa tworzyw sztucznych, poszukiwanie nowych materiałów, cech i technologii stworzyły pole dla nowatorskich rozwiązań i zastosowań. Na początku lat 50. ubiegłego wieku do produkcji został wdrożony spieniony polistyren, czyli styropian, do dziś najpopularniejszy materiał termoizolacyjny wykorzystywany w budownictwie.
Wraz ze wzrostem cen energii i kryzysem energetycznym lat 70. XX w. zaczęto używać terminu “efektywność energetyczna budynków” oraz wprowadzać regulacje i przepisy mające na celu ograniczenie ilości energii potrzebnej do ogrzania i zasilenia obiektu. Pojawianie się nowych materiałów, dostępność oraz łatwość wykonawstwa skutkowało wzrostem wymagań dotyczących projektowania przegród budowlanych.
Obowiązujące w Polsce do 1982 roku zalecenia projektowe dotyczyły głównie problemu kondensacji pary wodnej w przegrodzie. Świadomość sytuacji oraz konieczność oszczędzania energii pociągnęły za sobą zmianę podejścia i stopniowy wzrost wymagań dotyczących izolacyjności cieplnej.
Nie bez znaczenia były również ustalenia z konferencji w Kioto z 1997 roku dotyczące redukcji emisji CO2. Zakłada się, że około 40% energii zużywanej w Europie konsumowane jest przez sektor budownictwa mieszkaniowego i użyteczności publicznej. W celu zwrócenia uwagi na to zagadnienie powstała europejska dyrektywa w sprawie charakterystyki energetycznej budynków EPBD (Energy Performance of Buildings Directive), której głównym celem jest racjonalizacja zużycia energii na ogrzewanie i chłodzenie oraz przygotowanie ciepłej wody użytkowej. Zgodnie z nią wprowadzono w życie klasyfikacje energetyczne budynków określające ich jakość cieplną.
Obecnie każdy nowo wznoszony budynek musi spełniać minimalne wymagania dotyczące izolacyjności przegród, rozumiane jako maksymalny dopuszczalny współczynnik przenikania ciepła Umax. W praktyce niemożliwe jest spełnienie tych wymagań bez zastosowania systemów opartych na wykorzystaniu materiałów termoizolacyjnych.
W Polsce od połowy lat 80. XX w. nowo budowane obiekty były ocieplane tzw. metodą lekką mokrą. Początkowo dostępność materiałów do przyklejenia termoizolacji, wykonania zbrojenia i warstwy wykończeniowej była mocno ograniczona, a ich jakość pozostawiała wiele do życzenia. Często wierzchnią, “dekoracyjną” warstwę stanowiła obrzutka cementowa.
Przeczytaj też: Dlaczego warto ocieplić dom?
Otwarcie na rynki zachodnie i nowe technologie, jak również swobodny przepływ dóbr sprawiły, że w latach 90. XX w. zaczęły pojawiać się pierwsze systemowe rozwiązania oparte na klejach cementowych, a wśród warstw wykończeniowych zaczęły dominować tynki cienkowarstwowe. Systemy do ociepleń nazywano Bezspoinowymi Systemami Ociepleń (BSO). Wraz z pojawieniem się europejskich regulacji dotyczących wprowadzania na rynki UE systemów ocieplenia budynków zaczęto nazywać je ETICS (ang. External Thermal Insulation Composite System – Złożony System Izolacji Cieplnej). W stosunku do innych metod ocieplania ścian, takich jak np. metoda lekka sucha (budowa na ścianie konstrukcyjnej rusztu, wypełnionego warstwą termoizolacyjną) czy stosowanie ścian trójwarstwowych, ETICS wyróżnia się łatwością zaprojektowania i wykonania, dowolnością w kształtowaniu elewacji oraz niskimi kosztami inwestycyjnymi.
Systemy ETICS mają układ warstwowy i najczęściej składają się z kleju łączącego termoizolację z podłożem, warstwy materiału termoizolacyjnego (styropian, wełna mineralna, XPS, płyty poliuretanowe), łączników mechanicznych, warstwy zbrojonej, czyli kleju i zatopionej w nim siatki z włókna szklanego, podkładu tynkarskiego i wierzchniej wyprawy tynkarskiej. W niektórych zastosowaniach układ warstw może się różnić. System może być dodatkowo malowany farbą, pokrywany płytkami ceramicznymi albo nie mieć warstwy zbrojonej lub tynkarskiej, przykładowo w tzw. systemach garażowych (ocieplenia stropów nad miejscami nieogrzewanymi, jak parkingi i przejścia podziemne).
Atlas od ponad 20 lat specjalizuje się w systemach ocieplania budynków. Współpraca z międzynarodowymi instytucjami, stowarzyszeniami, projektantami i wykonawcami, a także wieloletnie doświadczenie w branży oraz prowadzone prace badawczo-rozwojowe pozwalają na ciągłe doskonalenie wyrobów, poszerzanie ich funkcjonalności, zapewniając najwyższą jakość i trwałość.
Obecnie w ofercie firmy znajdują się systemy ociepleń oparte o różne materiały termoizolacyjne:
- EPS – systemy ATLAS ETICS i ATLAS ETICS PLUS,
- wełnę mineralną – system ATLAS ROKER,
- XPS – system ATLAS XPS.
W połączeniu z szerokim spektrum klejów do warstwy termoizolacyjnej oraz zbrojonej, dziesiątkami dekoracyjnych tynków cienkowarstwowych i setkami kolorów farb dają wręcz nieograniczone możliwości kreowania elewacji.
Ponadto w ofercie znajduje się system ATLAS CERAMIK z warstwą wykończeniową z płytek ceramicznych, system modernizacji ścian wcześniej ocieplonych ATLAS RENOTER oraz system garażowy ATLAS ROKER G.
Źródło: Atlas
